Międzynarodowy konkurs na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej Międzynarodowego Centrum Kongresowego w Katowicach
I Nagroda
* JEMS Architekci
*
http://www.jems.pl
Wstęp
Bezpośrednie sąsiedztwo „Spodka” – budynku, który wszedł do panteonu najwybitniejszych dzieł współczesnej architektury polskiej i jest jedną z jego najjaśniejszych ikon – stawia projektowanie centrum konferencyjnego wobec wyzwania, jakim jest zawsze sąsiedztwo architektury jednoznacznej, o wybitnych walorach kompozycyjnych, której wartość nie może zostać zdeprecjonowana w wyniku nowej realizacji. Z drugiej strony, zarówno skala jak i funkcja obiektu będącego przedmiotem konkursu wskazują na jego szczególne znaczenie, które winno przecież znaleźć swe odzwierciedlenie w jego formie.
Stworzenie obiektu o wyrazistej architektonicznej formule w obliczu niezaprzeczalnej dominacji „Spodka” jest podstawowym celem prezentowanej pracy. Jego realizacja jednak nie może abstrahować od funkcjonalnych i utylitarnych wartości, nie może też, ze względu na znaczenie Centrum sprowadzać się jedynie do ich zapewnienia. Forma – przejrzysta i logiczna, jednoznaczna i odzwierciedlająca uwarunkowania otoczenia ma tu zasadnicze znaczenie.
1.
Podstawowe założenia projektu
* podkreślenie i wyeksponowanie jako wartości urbanistycznej – śladu dawnej drogi do Bogucic – najstarszej historycznie osady na terenie miasta;
* uzupełnienie kompozycji przestrzennej – Spodek – dominanta przestrzenna (dzieło) – budynek DOKP - dominanta wysokościowa – nowe centrum konferencyjne;
* poszanowanie zastanych wartości – integracja projektowanego centrum z placem przed „Spodkiem” i spodkiem jako formą dominującą kompozycję; traktowanie gmachu Centrum jako „rozbudowy” podium „Spodka”; w szczególności w widokach od strony Ronda Ziętka Centrum zdaje się wychylać spoza skośnych płaszczyzn tworzących obudowę placu i podium;
* stworzenie nowej – charakterystycznej i rozpoznawalnej formy budynku współistniejącego z budynkiem Spodka przy zachowaniu jej współczesnego i ponadczasowego charakteru rozwiązań przestrzennych i architektonicznych
* wkomponowanie nowej kubatury w krajobraz terenów dawnej kopalni – hałdy i terenów zielonych wokół Spodka, przy spełnieniu uwarunkowań dotyczących zachowania relacji widokowych i połączeń przestrzennych – oś kompozycyjna: plac przed spodkiem – Muzeum Śląskie, powiązanie: Salon Katowic (ul. Korfantego) – Plac przed Spodkiem – droga do Bogucic;
* rozwiązanie przestrzenne i funkcjonalne spełniające wymogi współdziałania z Halą Widowiskowo-Sportową „Spodek”;
* wkomponowanie nowej kubatury centrum konferencyjnego w układ istniejącej i projektowanej sieci infrastruktury komunikacyjnej: układu ulic miejskich i linii tramwajowej;
* stworzenie budynku o jednoznacznej, czytelnej organizacji przestrzenie wnętrza;
* zapewnienie niezbędnej elastyczności;
* uwzględnienie wymagań i warunków posadowienia obiektu na terenach szkód górniczych;
* poszukiwania najlepszego sposobu posadowienia obiektu oraz układu konstrukcji uwzględniające występowanie na obszarze objętym konkursem gruntów nośnych na poziomie około 2m względem rzędnej terenu oraz powstawania uskoków i lokalnego osiadania;
Nota: istotnym ograniczeniem dla formowania i wymiarowania budynku były także wielkość i ilość plansz oraz zadana skala prezentacji ale, paradoksalnie, i ono przyczyniło się do stworzenia zwartej i jednoznacznej koncepcji Centrum.
Poniższy opis stanowi uzasadnienie i opisanie tych założeń.
2.
Relacje z otoczeniem – powiązania przestrzeni publicznych
Przyjęte w projekcie rozwiązanie zakłada uzupełnienie kompozycji – jaką w dniu dzisiejszym stanowią budynki Spodka i DOKP o prostą w formie i rozwiązaniach przestrzennych – kubaturę centrum konferencyjnego. „Wynurzający” się z pofałdowanego terenu – długi na 240m i szeroki na 90m – „płaskowyż” dachu nad Centrum, przecięty poprowadzoną po śladzie dawnej drogi do Bogucic zieloną doliną – przełęczą, na którą wejście z poziomu placu przybiera formę łagodnego wzniesienia, podkreśla funkcjonalne powiązanie tej historycznej części miasta z placem przed Spodkiem. To publiczne przejście, stanowiące kontynuację posadzki placu może, wraz z placem, funkcjonować jako atrakcyjna przestrzeń publiczna – miejsce wystaw, happeningów czy spektakli wykorzystujących skośne połacie skarp, dachu i schodów jako naturalne trybuny.
Przebiegającemu skośnie przez budynek publicznemu przejściu towarzyszy „równoległy doń hall wejściowy powiązany z foyer Centrum, dostępny od strony placu przez wejście wydrążone w bryle budynku i od strony ulicy Olimpijskiej przez przeszkloną część fasady zlokalizowaną pod szerokim i głębokim podcieniem po posadzce opadającej ku ścianie Centrum. Przejście to, dzięki jego funkcjonalnemu oddzieleniu od foyer sal Centrum (wzdłuż ulicy Olimpijskiej stanowi ono formę antresoli foyer), może być także – w zależności od charakteru imprez organizowanych w danym momencie w Centrum, publicznie dostępne – funkcje usługowe Centrum – restauracja, kawiarnia, kioski i punkty informacyjne – towarzyszą tej przestrzeni.
Publiczne przejście po dachu budynku i przez budynek zdają się wynikać z siebie nawzajem – w ideowym zamierzeniu nie mają granic, które je dzielą.
Przestrzenie wewnętrzna i zewnętrza przenikają się wzajemnie. Budynek zyskał dwie frontowe elewacje – jedną od strony placu wejściowego przed spodkiem – drugą od strony wejścia i podjazdu zaprojektowanego od ulicy Olimpijskiej.
Przyjęta w projekcie zasada zagłębienia kubatury budynku w terenie oraz ukształtowanie posadzki placu przed Spodkiem i skarp prowadzących na „Bogucicką Przełęcz” optycznie zmniejsza jego skalę – od strony placu nie sposób odczytać ogromu i rozległości tego gmachu. To rozwiązanie podporządkowuje Centrum przestrzennej dominacji „Spodka” lecz forma wejścia od strony placu podkreśla istotna funkcję i znaczenie Centrum. Przeciwnie od strony ulicy Olimpijskiej – tu, od strony podjazdu, Centrum dominuje przestrzeń i jawi się jako okazały gmach publiczny.
3.
Zagospodarowanie otoczenia, dostępność obiektu, dojazdy i parkingi
Blok Centrum długi na 240m i szeroki na 90m zlokalizowany jest równolegle do ulicy Olimpijskiej. Budynek ma dwie elewacje frontowe – od Placu przed Spodkiem, skąd dostępny jest dla ruchu pieszego w tym dla użytkowników komunikacji publicznej wysiadających na przystankach na Rondzie Ziętka i w jego sąsiedztwie oraz od strony ulicy Olimpijskiej gdzie znajdują się podjazdy dla taksówek oraz samochodów i autokarów parkujących odpowiednio na podziemnym parkingu pod budynkiem oraz na parkingu dla autokarów położonym w północno-zachodniej części działki w sąsiedztwie stref dostaw i zaplecza „Spodka” i projektowanego centrum.
Plac przed Spodkiem zyska nowe ukształtowanie. Jego najniższy poziom równy będzie poziomowi podziemnych przejść pod Rondem Ziętka. Stąd Plac wznosi się łagodnie w kierunku centrum. Po stronie Spodka skośna płaszczyzna Placu flankowana jest schodami terenowymi prowadzącymi na poziom rozrządu ruchu pieszego wokół Spodka. Z wyższego poziomu Placu ruch pieszy może być prowadzony pochylnią terenową na „Bogucicką Przełęcz” (przez dach Centrum), po poziomej płaszczyźnie do wejścia głównego do centrum albo po jego południowej stronie wzdłuż ul. Roździeńskiego, kładką pieszą nad ul. Olimpijską do Muzeum Śląskiego.
Dostęp do Centrum od strony ulicy Olimpijskiej przez łagodnie nachyloną płaszczyznę wejścia łączącą poziom ulicy po jednej i poziom antresoli hallu Centrum po drugiej stronie.
„Zielona przełęcz” o swobodnej, otwartej kompozycji, której charakter nadają rozległe zielone murawy i wyrazista koncepcja oświetlenia, łagodnie przechodzi w tereny trawiaste integrujące centrum konferencyjne z zewnętrzem – tu także murawy rekreacyjne na stokach o różnych kątach nachylenia i różnej ekspozycji na światło słoneczne – uzupełnione będą nawierzchnią utwardzoną placów i amfiteatralnie ukształtowanych schodów.
Zieleń niska będzie kształtowana tak, by umożliwić jej swobodną eksplorację. Istniejące runo parkowe w boskietach drzew zostanie wzbogacone o gatunki odporne na deptanie, zwiększające chłonność użytkową. Przestrzenie trawiaste to przede wszystkim murawy rekreacyjne o składzie gatunkowym odpornym na bezpośrednie użytkowanie. W miejscach szczególnie narażonych na intensywne użytkowanie zastosowane zostaną trawniki wzmocnione. Piąta elewacja budynku zaprojektowana jako ekstensywnie użytkowany „zielony dach” stanie się formą przestrzennego oddechu wśród przestrzeni miejskiej.
Pod całym obiektem jednopoziomowy parking na ok. 680 miejsc. Rezygnacja z parkowania na terenie jest konsekwencją:
* przekonania, że terenowe parkingi w obszarze ścisłego centrum miasta są marnotrawstwem terenu i stanowią o degradacji przestrzeni;
* wyboru sposobu posadowienia obiektu na terenie „szkód górniczych” polegającego na wykorzystaniu bloku garażowego jako sztywnej skrzyni fundamentowej i wynikającej z takiego rozwiązania
* racjonalizacji kosztów budowy, w których rozwiązanie posadowienia obiektu i realizacja garażu stanowią jeden element – odrębna realizacja płyty i parkingu jest relatywnie droższa.
Parking z wjazdem i wyjazdem zaprojektowanym w najniższym punkcie terenu (pod kładką dla pieszych nad ulicą Olimpijską) może być łatwo opróżniony dzięki dodatkowemu wyjazdowi spiralną rampą po stronie północnej. Układ ulic Olimpijskiej, Roździeńskiego i Korfantego wraz z Rondem Ziętka nie wymaga wjazdów i wyjazdów „na lewoskręcie” co zapewni płynność ruchu przy napełnianiu i opróżnianiu Centrum. Główny wjazd i wyjazd po stronie południowej mają relatywnie długie jezdnie, pozwalające na kompensację nierównomiernego ruchu pojazdów.
4.
Struktura obiektu
Gmach Centrum złożony jest zasadniczo z dwóch bloków – hali wielofunkcyjnej dzielonej na wiele sal z możliwością wydzielenia sali audytoryjnej oraz zespołu sal konferencyjnych z restauracją i administracją. Oba bloki o prostopadłościennej strukturze sal i pomieszczeń powiązane są przestrzenią hallu i foyer przybierającą zarówno w ukształtowaniu przestrzennym jak i w strukturze konstrukcyjnej formę szwu scalającego obiekt w jedną całość.
Strukturę każdego z prostopadłościennych bloków tworzą sale i zespoły pomieszczeń rozdzielone „szwami instalacyjnymi” połączonymi z zewnętrznymi, podwójnymi ścianami. Między ścianami, pod powierzchnią dachu, znajduje się 8 metrowej wysokości strefa wentylatorni, chillerów i innych elementów instalacyjnego wyposażenia, skąd media sprowadzone są szachtami w dół i dystrybuowane w poziomie do szwów instalacyjnych obsługujących poszczególne przestrzenie budynku. Na poziomie wentylatorni kraty czerpni i wyrzutni powietrza umieszczone za ażurową elewacją. Efektem jest całkowite „uwolnienie” dachu budynku Centrum od urządzeń instalacyjnych i pomieszczeń technicznych.
Przestrzeń wewnętrzna hallu i foyer rysowana jest zasadniczo w poziomie hallu ścianami sal i bloków pomieszczeń powyżej „siatkowymi” ścianami technicznych balkonów sal i zapleczy, tworzących rodzaj „firanki” nisko zawieszonej nad podłogą hallu.
Uzupełnieniem tej przestrzeni jest siatkowa wielopłaszczyznowa powierzchnia sufitu tworzącego wraz ze ścianami jednorodna całość.
5.
Rozwiązania funkcjonalne
5.1. Hall główny, foyer
Hall główny – wydzielony szklanymi ścianami – fragment przejścia pieszego, przez budynek po śladzie dawnej drogi do Bogucic ma dwa wejścia – od srony Placu przed „Spodkiem” i od strony ulicy Olimpijskiej via antresola położona nieco niżej niż jezdnia ulicy połączona schodami z hallem.
Z hallu głównego dostępne są foyer przed salami konferencyjnymi, restauracja, kawiarnia, kioski i punkty informacyjne; z poziomu hallu, poprzez „podziemny” korytarz, bezpośrednie połączenie z areną Spodka. W centralnej części hallu – punkt informacyjny z główną recepcję z kasami – w formie wyspy. W jej bezpośrednim sąsiedztwie wyjazd ruchomymi schodami z garażu podziemnego.
Przestrzeń holu głównego pełnić będzie role przekrytego placu wewnętrznego z rozstawionymi w niej stolikami ogródków kawiarnianych, ławkami, ladami recepcji, punktów informacyjnych, kiosków itp. Wrażenie przenikania się poszczególnych przestrzeni podkreślone jest przez kulisowe otwarcia restauracji, kawiarni i halli recepcyjnych do wnętrza hallu głównego.
Foyer hali wielofunkcyjnej dostępne jest bezpośrednio z poziomu hallu. Foyer sal, które mogą by utworzone z wyniku podziału hali wielofunkcyjnej, dostępne są via antresola, skąd prowadzą schody na poziom hallu. Tym sposobem przestrzeń foyer może być podzielona na szereg mniejszych, ułożonych amfiladowo, z których każde za pośrednictwem antresoli jest połączone z funkcjami przynależącymi do hallu. Równocześnie, z poziomu parkingu podziemnego, przewidziano niezależny dostęp do „podzielonych” foyer. Przestrzeń pod antresolą stanowi zaplecze foyer z punktami informacyjnymi, barkami, toaletami i szatniami – odrębnymi dla każdej z potencjalnie wydzielonych części foyer. W ten sposób zapewniono możliwość niezależnego aranżowania poszczególnych części foyer dla potrzeb niezależnych od siebie imprez.
Wewnętrzną komunikację w pomiędzy hallem foyer oraz podziemnym parkingiem zapewnia system ruchomych schodów, wspomaganych przez schody stałe, dźwigi towarowo-osobowe i klatki schodowe. Dostępność wszystkich poziomów dla osób niepełnosprawnych – zapewniona.
5.2. Hala wielofunkcyjna
Hala o powierzchni ok. 10 tysięcy metrów kwadratowych umożliwia podzielenie jej funkcjonalnie na cztery – zbliżone do siebie wielkością sale. Jedna z sal – położona najbliżej hallu może być podzielona dodatkowo na trzy mniejsze, niezależne od siebie. Ostatnia z nich, bezpośrednio sąsiadująca z hallem może , po wyłożeniu podniesionej i ukształtowanej kaskadowo podłogi, pełnić rolę sali audytoryjnej dla 600 osób.
Podział hali poprzez zastosowanie systemu mobilnych elementów ścian parkujących w zaprojektowanych w tym celu wnękach między zdwojonymi podporami dźwigarów głównych konstrukcji. Podział konstrukcji budynku na „sekcje” jest odzwierciedleniem układu sal. Zmiennej aranżacji sal służy także ich jednakowa wysokość – 14,5m mierzona od poziomu posadzki do spodu sufitu.
Wzdłuż dłuższego boku hali wielofunkcyjnej podwójna ściana, tworząca wraz z jej przewiązaniami konstrukcję nośną dla dźwigarów, mieści w sobie ciąg technologiczny: na poziomie sal – korytarz ewakuacyjny zapewniający także powiązanie sal i magazynów (obsługa przy pomocy wózków widłowych; zaprojektowano także wjazd do hali wielofunkcyjnej dla samochodów dostawczych po rampie z przestrzeni rozładowczej); powyżej poziomu dostaw w przestrzeni „ściany technologicznej” strefa dystrybucji mediów a nad nią pomieszczenia central wentylacji i klimatyzacji.
Hala ma własne zaplecze gastronomiczne – korytarz wzdłuż hali pozwala na organizację cateringu w poszczególnych salach, wydzielonych z przestrzeni hali.
5.3. Centrum konferencyjne
Blok centrum konferencyjnego położony po przeciwległej, w stosunku do hali, stronie hallu głównego, składa się z rozmieszczonego na dwóch poziomach zespołu sal konferencyjnych z własnymi foyer i zapleczami szatniowo-sanitarnymi na każdym poziomie i jest zespołem niezależnym od pozostałych funkcji budynku. Główne wejście z hallu wejściowego (z poziomu wejścia do Spodka). Aranżacja sal konferencyjno-bankietowych może być zmieniana a sale łączone i dzielone w zależności od potrzeb i wymaganej funkcji przy pomocy systemów ścian przesuwnych. Sale mogą więc pełnić dowolne funkcje – sal bankietowych, szkoleniowych, konferencyjnych.
Centrum konferencyjne połączone jest funkcjonalnie i przestrzennie z częścią gastronomiczną – salą restauracji, zaprojektowanej wzdłuż południowej elewacji budynku. Podobnie jak w wypadku Hali wielofunkcyjnej wzdłuż jednej ze ścian zaprojektowano ciąg technologiczny umożliwiający montaż i obsługę techniczną urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych przewidzianych w tej części obiektu.
Komunikacja pionowa pomiędzy piętrami możliwa jest dzięki umieszczonej w foyer głównym – klatce schodowej oraz zestawie dźwigó w obsługujących obydwa poziomy sal konferencyjnych. Na kondygnacji niższej pomieszczenia zapleczowe i magazynowe: magazyn mebli, wnęki do „parkowania” ścian przesuwnych itp.
5.4. Gastronomia
Dla prawidłowego działania podstawowej funkcji budynku – centrum konferencyjnego – niezbędna jest realizacja rozbudowanego programu restauracji i kawiarni. W projekcie przewidziano przestrzeń na zlokalizowanie restauracji o powierzchni ~1200m2 z pełnym zapleczem kuchennym. Na poziomie placu wejściowego, wzdłuż południowej elewacji budynku, zaprojektowano salę restauracji, której jedna ze ścian przylega do hallu wejściowego a z przeciwległej strony otwiera się na zewnątrz na placu i dojście do kładki pieszej nad ulicą Olimpijską.
Bezpośrednie sąsiedztwo restauracji z centrum konferencyjnym umożliwia łączenie ich w jeden funkcjonalny organizm. Prowadzenie cateringu podczas konferencji z restauracji i części kuchennej możliwe jest przez połączenie ich galeriami komunikacyjnymi wzdłuż południowo-wschodniej elewacji.
Dla potrzeb imprez organizowanych w hali wielofunkcyjnej, w części zapleczowej budynku, przewidziano pomieszczenie kuchni.
Program gastronomiczny uzupełniono o niewielką kawiarnię, zlokalizowaną w sąsiedztwie wejścia głównego od strony placu, dostępną z hallu głównego i łatwo osiągalną z przejścia do Spodka i z zewnątrz. Stoliki ustawione w przestrzeni hallu (a w lecie także na zewnątrz) ożywią przestrzeń wejścia i nadadzą tej części swoisty klimat zadaszonej, służącej funkcji gastronomicznej części placu.
Pod antresolą – od strony ulicy Olimpijskiej – bary i pomieszczenia mogące służyć jako zaplecze cateringowe bankietów, dostępne dla osób korzystających z Hali wielofunkcyjnej.
5.5. Magazyny, zaplecza, dostawy
Zaplecze magazynowe, pomieszczenia rampy rozładowczej dla dostaw, pomieszczenia kompaktorów na śmieci, pomieszczenia techniczne, trafo itp. zlokalizowane zostały w północno zachodniej części działki, połączone bezpośrednio z halą wielofunkcyjną. Zaplecze magazynowo-gospodarcze, dzięki wykorzystaniu różnicy poziomów naturalnego terenu, zostało „ukryte” w skarpach ziemnych, stanowiących o redukcji skali obiektu od strony placu przed Spodkiem i Spodka. Pomieszczenia te sąsiadują ze strefą dostaw Spodka.
Niezależnie od tego, dostawy o mniejszej skali mogą być realizowane z podziemnego parkingu – dostawy dla gastronomii, centrum konferencyjnego, kiosków itp. dźwigami towarowymi zlokalizowanymi na obrzeżach parkingu (dla kuchni restauracji przewidziano na poziomie parkingów wydzielone zaplecze dostawcze).
5.6. Parkingi
Parking o czytelnym układzie i czytelnej cyrkulacji, wyposażony w instalację sygnalizacji wolnych miejsc, będzie łatwy w użytkowaniu. W rejonie wjazdu do parkingu pomieszczenie dla pracowników obsługi parkingu. Opuszczanie parkingu wyjazdem od strony północnej kontrolowane elektronicznie.
Z parkingu prowadzą wyjścia: schodami ruchomymi do hallu głównego (umieszczone centralnie) oraz za pośrednictwem wind i klatek schodowych do foyer sal powstałych w wyniku podziału hali wielofunkcyjnej.
W sąsiedztwie wjazdu strefa dostaw do kuchni i centrum konferencyjnego. Dodatkowe, sporadyczne dostawy (nie realizowane via dok dostawczy przy części zapleczowo-gospodarczej) windami towarowymi i towarowo-osobowymi rozmieszczonym na obrazu parkingu.
6.
Rozwiązania materiałowe
Forma budynku wymaga homogenicznego rozwiązania zarówno elewacji jak i okładzin ścian i sufitów w przestrzeni hallu głównego i foyer. Możliwość występowania na omawianym obszarze niewielkich tąpnięć – bezpiecznych dla budynku jednak mogących powodować spękania wykończeń – wyznaczyły kierunek poszukiwania dla rozwiązań materiałowych. W projekcie przewiduje się jak wykonanie zewnętrznej warstwy wykończenia pełnych części zewnętrznych i wewnętrznych fasad i sufitów podwieszonych z dwóch powłok siatki metalowej. Podwójna powłoka interferujących ze sobą siatek, oprócz wizualnych i oświetleniowych efektów, po umieszczeniu za nią paneli z wełny ceramicznej tworzy pułapki akustyczne, zapewniające wysoki standard akustyczny wnętrz. Całość fasad w kolorystyce ciemnej, grafitowej.
W przestrzeni hallu kolorystyce tej przeciwstawiono „ciepłe” i nastrojowe wnętrza wnęk foyer i stref wejść do sal umieszczonych pod nawisem ścian hallu, wykonane z drewna posadzki, okładziny ścian i drzwi wejściowe, nadające wnętrzom kameralny charakter właściwy miejscom kuluarowych rozmów i spotkań w trakcie imprez.
Uzupełnieniem stałego wystroju wnętrza meble – lady recepcji, barków, kiosków w jaskrawej kolorystyce ułatwiającej orientację w dużych kubaturowo wnętrzach.
Wnętrza sali restauracyjnej podobnie jak wnętrza foyer z dominacją wykończeń w drewnie.
Hala wielofunkcyjna wykończona surowo – ściany stałe w beton gładki z szalunku, widoczna surowa konstrukcja. Strefy wejść pod balkonami technicznymi w drewnie, podobnie jak przestawne ściany sal. Podłogi wylewane, przemysłowe.
Sale konferencyjne wykończone podobnie jak hala wielofunkcyjna, jednak ze względu na ich bardziej kameralny charakter z podłogami drewnianymi.
7.
Rozwiązania konstrukcyjne
Budynek składa się z dwóch części o ortogonalnej siatce modularnej rozdzielonych swobodnie ukształtowanym pasażem, o szerokości od 10 do 40m .
Konstrukcję pasażu oddylatowano od pozostałych części, przekrywając kratownicami stalowymi umieszczonymi skośnie do obrysu budynku, w przybliżeniu prostopadle do jednej ze ścian pasażu.
Przekrycie pozostałych, rozdzielonych pasażem części, stalowymi, przestrzennymi kratownicami, wys. 5m, rozmieszczonymi co ok. 24m. Każda z kratownic oparta na dwóch podporach, ukształtowanych jako żelbetowe „żyletki” tworzące blok 4 x 8m. Długości kratownic zmienne, z uwagi na rozcinający budynek pasaż. Każda z nich, zaprojektowana jako belka przewieszona, o rozpiętości przęsła 70-40m, ze wspornikiem 15-25m. Między kratownicami głównymi, co 4m płatwie kratowe, rozpiętości ok. 24m. Pokryciem jest płyta żelbetowa, wylewana na blasze trapezowej, na której zaprojektowano „zielony” dach.
Dolna kondygnacja o konstrukcji żelbetowej, słupowo- płytowej. Siatka słupów 8x8m.
Z uwagi na spodziewane deformacje nieciągłe terenu (kategoria C szkód górniczych), dla zminimalizowania wrażliwości ustroju konstrukcyjnego na nierównomierne osiadania podpór, elementy konstrukcji dachu o dużych rozpiętościach stanowią układy statycznie wyznaczalne, o połączeniach przegubowych.
Z tego samego względu przewidziano zdylatowanie poprzeczne każdego modułu konstrukcyjnego, co ~24m, przez zdwojenie podpór i głównych kratowych dźwigarów dachowych.
Posadowienie bezpośrednie na ruszcie fundamentowym (przy wciągnięciu do współpracy kondygnacji garażowej), minimalizującym wpływ nieciągłych deformacji podłoża (lokalnych tąpnięć) na pracę konstrukcji.
Materiały: beton B37, stal zbrojeniowa Bst500, stal profilowa 18G2.
8.
Zagadnienia ochrony przeciwpożarowej
Budynek centrum konferencyjnego – sklasyfikowany – zgodnie z Warunkami Technicznymi jako budynek niski w kategorii ZL I w klasie odporności pożarowej C. Przy zastosowaniu instalacji tryskaczy we wszystkich obszarach centrum: salach konferencyjnych i foyer oraz instalacji oddymiania w przestrzeni holu i foyer cały budynek (z wyłączeniem pomieszczeń technicznych i garażu zaprojektowany będzie jako jedna strefa pożarowa)o powierzchni <30.000m2.
Jednopoziomowy garaż podziemny zaprojektowano jako obiekt o powierzchni nie przekraczającej 20.000m2 wyposażony w system instalacji wentylacji strumieniowej.
Z garażu, z hali wielofunkcyjnej, z sal konferencyjnych, hallu i foyer oraz z pozostałych pomieszczeń zaprojektowano zgodne z przepisami ilości i szerokości wyjść ewakuacyjnych oraz drogi ewakuacyjne o wymaganych długościach i szerokościach.
Fajne ma pomysły 
Obiecywała mi że wyśle wcześniej ale nie mogła więc dopiero teraz wyszedł.
