Dworzec, czyli dobudówka
Mamy walizki, plecaki, rowery, wózki, dzieci i wałówki. Czyli wszystko, co potrzebne prawdziwemu podróżnemu. A do tego - transparenty: "Którą drogę do dworca wybierzesz?".
Jest 6 czerwca. Kilka grup "podróżnych" krąży wokół dworca Poznań Główny. Każda próbuje inną trasą dotrzeć z przystanku tramwajowego do holu z kasami. I to na czas!
O co tu chodzi? Aby to zrozumieć, musimy się cofnąć o kilka lat.
Miało być tak pięknie...
Kwiecień 2007 r. Michel Platini pokazuje kartkę z napisem: "Pologne & Ukraine". Na pl. Wolności w centrum Poznania na telebimie oglądają to setki ludzi. Euforia. Właśnie dostaliśmy Euro 2012.
Zaczyna się mówić o inwestycjach, jakich miasto potrzebuje przed mistrzostwami. Wśród nich ważne miejsce zajmuje nowy dworzec PKP. Stary nie cieszy się dobrą opinią: bo brudno, śmierdzi, a tunele są obskurne. Paweł Sowa, szef stowarzyszenia Inwestycje dla Poznania, mówi z nadzieją: - Cokolwiek tu zrobią, będzie lepsze od obecnego dworca.
Kolejarze snują plany stworzenia Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego: razem pociągi, autobusy PKS i komunikacja miejska. PKP nie chce wydawać pieniędzy, ale ma ogromny teren przy dworcu. Dogaduje się z firmą Trigranit - to węgierski deweloper znany głównie z budowy centrów handlowych.
Nowy dworzec ma stanąć nie w miejscu starego, tylko obok, nad torami i peronami. W budynku znajdzie się też zgodnie z zapowiedziami terminal autobusowy. A na jego tyłach - ogromna galeria handlowa. Całość ma kosztować 160 mln euro. Wyłożą je Węgrzy.
W maju zeszłego roku, tuż przed mistrzostwami, dworzec uroczyście otwiera prezydent Bronisław Komorowski. Pierwsze wrażenia poznaniaków są pozytywne. Nowoczesny, ładny, taki "europejski".
Kibice: jaki nowy dworzec?
Jako pierwsi mankamenty nowego dworca dostrzegają... zagraniczni kibice podczas Euro 2012. - Praktycznie całe Euro przewinęło się przez stary dworzec - przyznaje pod koniec czerwca wolontariuszka Joanna Wawrzyniak.
O nowym dworcu kibice myślą, że to jakaś galeria handlowa, w dodatku wciąż w budowie. Dlatego prawie w ogóle tam nie zaglądają. A to przecież z myślą o nich go budowano!
W ich ślady idą poznaniacy. Kolejki do kas na starym dworcu ciągną się w nieskończoność. Na nowym nie ma ich prawie wcale. Kolejarze tłumaczą to przyzwyczajeniem podróżnych. Jednak pasażerowie mają inne zdanie.
- Po prostu na stary jest bliżej z przystanku tramwajowego! - tłumaczy poznanianka Martyna Wendland. A Damian Budziński dojeżdżający na studia do Szczecina zwraca uwagę: - Chyba wiele osób wciąż nawet nie wie, że obok działa też nowy dworzec.
Skoro pasażerowie sami jakoś nie chcą się przenieść, kolejarze próbują im "pomóc". Z dnia na dzień zamykają połowę kas na starym dworcu. Przez megafon nadają komunikaty: "Uwaga, podróżni! Zachęcamy do korzystania z kas biletowych i punktu informacji na nowym dworcu". A przy toaletach na peronie 4 wieszają nawet duży plakat zachęcający do korzystania z... "zaskakujących, pachnących i wesołych toalet w budynku nowego dworca".
Ruchome schody tylko w górę
W promocji nowego dworca nie pomagają wpadki Trigranitu. Firma podpadła poznaniakom już na samym początku, gdy całemu obiektowi - i dworcowi, i centrum handlowemu - nadała swojsko brzmiącą nazwę "Poznań Główny City Center". Po protestach stanęło na tym, że "Poznań City Center" będzie nazwą galerii handlowej, natomiast sam dworzec pozostanie Poznaniem Głównym. Poza tym: ruchome schody na nowym dworcu są tylko w górę. Na perony prowadzą zwykłe. A w centrum handlowym - a jakże - ruchome będą i w górę, w i dół.
- Dworzec zrobiono ewidentnie z myślą o galerii handlowej i jej klientach, a nie o pasażerach. Nawet nie mam o to pretensji do Trigranitu. Raczej do kolejarzy i urzędników, że zgodzili się na coś takiego - podkreśla Paweł Sowa (na zdjęciu obok), który z entuzjasty nowego dworca szybko stał się jego największym krytykiem.
Z przystanku przed dworcem - prosto do sklepów
Najnowsza afera wybuchła wokół nowego przystanku tramwajowego, który ma powstać niedaleko głównego wejścia do dworca. Gołym okiem widać, że najkrótsza i najprostsza droga z przystanku na dworzec wiodłaby przez naziemne przejście dla pieszych. Ale takie rozwiązanie byłoby zbyt proste. Miejscy urzędnicy razem z kolejarzami i Trigranitem wymyślili, że pasażerowie, często z bagażami, mają iść z przystanku do przejścia podziemnego, oddalając się od dworca. Mało tego: wyjście z tunelu nie będzie tuż za jezdnią, tylko kilkadziesiąt metrów dalej. Daleko od dworca, za to blisko... głównego wejścia do galerii handlowej. A jak ktoś (np. osoba poruszająca się na wózku) będzie chciał schody ominąć - czeka go pokonanie prawie 500 m!
Walka o wytyczenie przejścia koło dworca toczy się od kilku miesięcy (patrz kalendarium). Na początku maja jego zwolennicy batalię przegrali.
Decyzja oburzyła poznaniaków. Dawali tego wyrazy w listach do "Gazety", na forach dyskusyjnych, Facebooku. Całe przedsięwzięcie poznaniacy zamiast Zintegrowanym Centrum Komunikacyjnym ochrzcili "Zdezintegrowanym".
Do "Gazety" regularnie wydzwania Bronisław Jasicki, czytelnik ze Swarzędza pod Poznaniem: "Zaraz okaże się, że na nowy dworzec można wejść tylko po przejściu przez galerię. I oczywiście pod warunkiem, że zrobi się w niej zakupy np. za 50 zł" - ironizuje.
Odzywa się też Trigranit. Rzecznik firmy Przemysław Terlecki stwierdza: - Nieprawdą jest, że zmuszamy ludzi do chodzenia przez galerię handlową.
Przekonuje, że możliwa jest krótsza trasa, omijająca galerię. Inwestycje dla Poznania: to nieprawda. Kto ma rację? Na razie nie można tego sprawdzić, bo budowa przejścia podziemnego jeszcze trwa.
W redakcji decydujemy, że w ramach kampanii "Poznań. Robimy miasto dla ludzi" wesprzemy społeczników. Wspólnie z działaczami Inwestycji dla Poznania zrobimy eksperyment. Sprawdzimy, ile czasu pasażerom z bagażami zajmie doczłapanie pod kasy na nowym dworcu. Tunel jest w budowie, ale porównamy drogę proponowaną przez stowarzyszenie z trasą z istniejących już przystanków przy ul. Roosevelta, koło targów.
Schodami w górę, schodami w dół
6 czerwca zbieramy się w kilkadziesiąt osób. Są działacze stowarzyszeń: Inwestycje dla Poznania, My-Poznaniacy, Prawo do Miasta, dziennikarze "Gazety". Udajemy pasażerów idących na pociąg: mamy walizki, wszyscy trzymamy to samo ustalone wcześniej tempo.
Okazuje się, że dojście z istniejących przystanków to droga przez mękę: po drodze schody w dół, schody w górę. No i daleko. - Jeszcze gorszą "ścieżkę zdrowia" urzędnicy chcą zafundować z nowego przystanku przez przejście podziemne - kwituje Arkadiusz Borkowski z Inwestycji dla Poznania.
O wiele wygodniej ma grupa, która idzie od strony nowego przystanku przez tymczasowe przejście przez jezdnię. Wyznaczono je na czas przebudowy ulicy mniej więcej w tym samym miejscu, w którym chciałyby je widzieć stowarzyszenia. Jest krócej i bez żadnych schodów. Czas też wyraźnie najlepszy: pięć minut bardzo powolnym krokiem (pozostałe grupy - siedem minut). Byłoby jeszcze szybciej, gdyby nie dwie minuty na czerwonym świetle dla pieszych.
- To dowód, że wersja z dodatkowym przejściem przez jezdnię jest najkorzystniejsza dla podróżnych - podsumowuje Sowa.
Gdzie przeniosą się podróżni?
Co będzie dalej? Upór Pawła Sowy na razie przyniósł tyle, że przejściem przy dworcu mają się zająć radni. Także wiceprezydent Kruszyński uważa, że sprawa nie jest zamknięta: - Życie pokaże, jak to będzie działać. Jeśli rzeczywiście dużo osób będzie łamać przepisy i przebiegać przez jezdnię, na pewno trzeba będzie się nad tym zastanowić.
Za parę miesięcy stary dworzec ma zostać zamknięty. Piotr Rachwalski z Instytutu Promocji i Rozwoju Kolei ostrzega, że przy takim podejściu kolejarzy i urzędników jak dotychczas podróżni rzeczywiście chętnie się stamtąd przeniosą. Ale wcale nie na nowy dworzec. Tylko do własnych samochodów.
http://wyborcza.pl/piatekekstra/1,13314 ... dowka.html
